VIA Empresa hedabideak BBVA-Banc Sabadellen erosketaren inguruan atal berezia egin du. Astebetez, atal horretako artikulu horietako batzuk katalanetik euskaratuko ditu EnpresaBIDEAk. Hementxe lehenengoa, eta bigarrena. Hona hemen hirugarrena.
Duela pare bat aste jakin dugu BBVAk formalki jakinarazi diola balore-merkatuaren arautzaileari —CNMV Balore Merkatuaren Espainiako Batzordeari, alegia—, azkenean, Banc Sabadelli buruzko EEP erosketa eskaintza publikoa abiarazteko asmoa duela, nahitaezko baimena lortzeko. Lege-izapideak astunki aurrera doazen bitartean —hilabeteak ditugu oraindik aurretik—, gauza batzuk aldatuz doaz, hala nola akziodun nagusiek Banc Sabadellen kapitalean duten partaidetza, non berriki aldaketa garrantzitsu batzuk antzeman diren. Ofizialki honako aldaketa hauek erregistratu dira:
- Maiatzaren 14an, Norvegiako banku zentralak, herrialde hartako funts subiranoaren tresna inbertitzaileak, iragarri zuen bankuan zuen partaidetza % 2,99tik % 1,82ra jaisten zuela.
- Maiatzaren 21ean, Dimensionalek akzioak erosi zituen, % 3,8an kokatuz, orain arte pilatutako % 3aren gainetik.
- Maiatzaren 22an, Millenium funtsak bere partaidetza handitu zuen, % 2,1ean geratuz, lehen % 1,95 zen bitartean.
- Bost egun geroago, maiatzaren 27an, DWSren pisua zertxobait handitu zen, % 0,9tik % 1,1era. Hiru egun lehenago alderantzizko mugimendua egin zuen. Eta maiatzaren 23an % 2,76ko partaidetza murriztu zuen, % 1etik zertxobait gora geratuz. DWS 2018an Deutsche Banketik banandutako inbertsio-enpresa garrantzitsua da.
- Ekainaren 3an BlackRockek jakinarazi zuen Banc Sabadellen zuen parte hartzea %3,9tik %6,3ra igotzen zuela. 2010eko maila maximoa eskuratu du, CNMVren erregistroaren arabera. Aipatzekoa da maiatzaren 14tik, BlackRocken parte-hartzea % 3,8 eta % 3,9 artekoa izandakoa zela, egun horretara arte.
Baina goazen hizpide izan nahi genuen gaira: BBVAk bere historia modernoan egin dituen erosketak eta bat-egiteak. Bat-egite nagusia izan zen 1988an Bizkaiko bi erakunde nagusiek, Banco de Bilbaok eta Banco de Vizcayak, hitzartu zutena, eta horren emaitza BBV izeneko erakunde bat izan zen. Banku berria Pedro Toledo (Banco de Vizcayakoa) eta José Ángel Sánchez Asiainen (Banco de Bilbaokoa) arteko lehendakaritza partekatuarekin jaio zen, baina 1989ko abenduan Toledoren heriotza goiztiarrak botere-orekak aldatu zituen. Egoera horrek Emilio Ybarra Churruca boterera eraman zuen.
1988an, Banco de Bilbaok eta Banco de Vizcayak bat egitea hitzartu zuten, eta emaitza BBV izan zen
Hasierako planen arabera, 1992an Sánchez Asiainek atzerapausoa eman eta aginte bakarra Toledori utziko zion. Aitzitik, une horrek derrigortzen zuen bi bankuen kulturen arteko koexistentzia zaila berriro diseinatzera. Krisiak asteak iraun zituen, eta presidente bakarraren figura berreskuratuz konpondu zen, esan bezala, Emilio Ybarrarekin. Erakundearen akziodun indibidual nagusia zen, eta Neguriko familia boteretsuen ordezkari argia.
Eragiketa hori egin baino urte batzuk lehenago, Banco de Vizcaya oraindik bere kabuz zihoanean, erakunde hori Banca Catalanaren kapitalean sartu zen, eta handik denbora batera xurgatu egin zuen. Sarrera 1984an izan zen: Catalana porrotetik gertu izan ondoren, saneamendu prozesua eduki berri zuen. 2000. urtean gertatu zen lau barra zeiharrak zituen markaren desagerpena.
1999. urtean Espainiako banku-sektorean mugimenduak egiten hasi zen. Urte hartako urtarrilaren 15ean, jatorri publikoko Argentaria banketxearen akzioak % 12 igo ziren burtsako saio bakar batean. Arrazoia ez zen erakundearena berezkoa, baizik eta merkatuaren erreakzioa eguneko albistearen aurrean: Santander eta Central Hispano Espainiako bi banku nagusien arteko fusioa. Argi zegoen merkatuak egintzat jotzen zuela sektoreko beste erraldoiak, BBVk, Argentaria irentsiko zuela.
Bide batez, azaldu behar da Argentaria 1991n sortutako egitura zela, izaera publikoko hainbat erakunde integratu ondoren, hala nola Espainiako Kanpo Bankua, Caja Postal, Banco Hipotecario eta tokiko, nekazaritzako eta industriako kreditu-bankuak. 1993az geroztik, pixkanaka pribatizatu zuten, Espainiako estatuak "urrezko akzio" bati eusten zion bitartean, eragozpenezkoak izan zitezkeen eragiketei betoa jarri ahal izateko. Azkenik, 1999ko udazkenean, BBVren eta Argentariaren arteko fusioa gauzatu zen, eta bizkaitarrek letra berri bat gehitu zioten beren izenari, BBVA izatera igaroz
1999ko udazkenean BBVk eta Argentariak bat egin zuten
BBVAren sozietate-digestio gehiago ikusteko, 2008an hasitako finantza-krisia itxaron beharko litzateke, une horretatik aurrera aurrezki-kutxen sistema karta-gaztelu bat bezala erori zelako eta onuradun nagusietako bat bizkaitarrak izan zirelako. Egia dagoeneko ez zirela hain bizkaitarrak, 2001ean Neguriko familiek, Ybarra presidentea barne, erakundearen kontrola galdu baitzuten Argentariatik etorritako kontingentearen mesedetan. Krisiaren ondorioz, Kataluniako Caixa Terrassa, Caixa Sabadell eta Caixa de Manlleu aurrezki-kutxek osatutako talde batek bat egin zuten Unnim izeneko erakunde batekin, eta horrek ez zuen haien biziraupena ziurtatzeko balio izan, 2012an pakete guztia BBVAri eskualdatu baitzitzaion. Hiru urte geroago, Kataluniako bigarren kutxa izan zena, Caixa Catalunya, zeharo jausi zen eta bizkaitarren eskuetan amaitu zuen.
Orain ikusteke dago Banc Sabadell izango den BBVAk Katalunian egingo duen azken erosketa, edo, alderantziz, Valleseko erakundeak erasoa gaindituko duen eta bakarrik ibiltzen jarraitu ahal izango duen.