VIA Empresa hedabideak BBVA-Banc Sabadellen erosketaren inguruan atal berezia egin du. Astebetez, atal horretako artikulu horietako batzuk katalanetik euskaratuko ditu EnpresaBIDEAk. Hementxe lehenengoa, bigarrena, hirugarrena eta laugarrena. Hona hemen bosgarrena.
Ez dirudi arraroa esatea BBVAk Banc Sabadellen akzioen gainean egin nahi duen erosketa-eskaintza areriotsuaren izaerak harritu egin dituela behatzaile gehienak, ez baitira oso ohituak tokiko bankuen sektorean aurkako mugimenduak ikustera. Ohiturarik ez izan arren, badago aurrekari bat, Banco de Bilbaok (hain zuzen ere, BBVAren aurrekoa) 1987an Banesto izenez ezagunagoa den Banco Español de Crédito bankuari egin zion EEP historikoa, hain zuzen ere. 1980ko hamarkadako kapitalismo gainezkatuaren garaian gauza asko gertatu ziren, eta, beraz, EEP hori ez zen gertaera isolatu bat izan. Bete-betean zegoen interesen, traizioen eta maniobra ilunen amaraun baten erdian. Protagonista ugari zituen, hala nola Mario Conde, Bizkaiko oligarkia, Banku Zentrala, Albertoak eta, are, KIOko kuwaitarrak. Baina goazen zatika.
1987ko abenduaren 16an, Banesto Espainiako Kreditu Bankuko presidente izendatu zuten Estatuaren abokatu gazte bat, hogeita hemeretzi urte besterik ez zituena. Conde ez zetorren bankuen mundutik, eta erakundeko presidenteen eta goi-kargudunen batez bestekoa baino askoz adin txikiagoa zuen, eta, aldiz, Banesto segur aski Iberiar penintsulako kreditu-erakunderik tradizionalistena eta kontserbadoreena zen. Izendapen disruptiboa izan zen, beraz. Horren arrazoia lehentxeago egindako eragiketa batean bilatu behar da: Condek eta bere lagun Juan Abelló Gallok bankuaren kapitalaren % 5 erosi zuten, eta, beraz, erakundearen akziodun nagusi bihurtu ziren. Bien dirutza, funtsean, Antibiotikoak SA enpresaren salmentari esker zetorren. Izan ere, eragiketa 60.000 milioi pezetako (360 milioi euro inguru) kopuru ikaragarriarekin itxi zen Montedison talde italiarrarekin.
Conde agintera iritsi baino egun batzuk lehenago, Banco de Bilbaok eskatu gabeko EEP bat aurkeztu zuen Banestoren gainekoa, berehala areriotsutzat jo zena. Egoera horretan erakundeko presidenteak, Pablo Garnica Mansik, dimisioa eman zuen eta bere lekua Condek hartu zuen, bilbotarren EEPtik bere indar guztiekin defendatzeko asmoz. Erdian, Banco de Vizcayak, Pedro Toledo Ugarte bere lehendakari bereziaren bitartez, zaldun zuri gisa eskaini zuen bere burua, Banesto Banco de Bilbaoren areriotasunetik salbatzeko eta adiskidetasunezko fusio bat hitzartzeko. Bide batez, EEP areriotsuaren ezaugarriak gaur egungo eskaintzarenak baino hobeak ziren: Banco de Bilbaoren 7 akzio Banestoko 10ekin trukatzea eta 15.000 pezetako eskudiruzko ordainketa proposatzen zuten. Horrek guztiak %40ko prima zekarren.
Conde boterera iritsi baino egun batzuk lehenago, Banco de Bilbaok Banestori buruzko eskatu gabeko EEP bat aurkeztu zuen
Bilbaoren buru Deustuko hazitegiko José Ángel Sánchez Asiaín zegoen, Neguriko botere-zirkuluetara iritsi berria. 1987. urtea amaitu baino lehen, bilbotarrek amore eman zuten eta abordatzeak porrot egin zuela onartu zuten. Egoera horretan, Toledok Banco de Vizcaya eta Banesto bateratzeko egindako proposamenak desagertu egin ziren, eta, bitxia badirudi ere, handik hilabete gutxira jakin zen Banco de Bilbaok eta Banco de Vizcayak berdinen arteko bat-egite bat hitzartu zutela BBV izeneko erakunde berria sortzeko, Toledo eta Sanchez de Asiain presidentekide izango zituena. Elkarbizitza hori, ordea, etengabeko gatazken habia izan zen. Egoera horren aurrean, Toledo bankuaren erabateko agintea hartzen saiatu zen, baina ez zuen lortu: 1989an gaixotasun arraro baten ondorioz hil baitzen, Estatu Batuetara gibel-transplante bat jasotzera eraman zutenean.
Ikusi dugun bezala, Condek eta bere administrazio-kontseiluak egindako defentsak ahalbidetu zien bakarrik ibiltzen jarraitzea, baina berehala bat-egite berri baten parte izateko zorian egon ziren. Kontua da estatuko beste banku handi batek, Alfonso Escámez Lópezen Banco Central delakoak, Cartera Central izeneko sozietate baten erasoa jasan zuela. Haren atzean 1980ko hamarkadako lehengusu ospetsuenak zeuden: Albertoak, alegia, Alberto Alcocer Torra eta Alberto Cortina Alcocer. Lehenengoa, burtsako agente baten semea eta Madrilgo alkate baten biloba zen aitaren aldetik; amaren aldetik, bestalde, Torra bankari katalanen sagatik zetorren. Bigarren Alberto ere Madrilgo alkatearen biloba zen, baina kasu honetan amaren aldetik, eta Pedro Cortina Mauri ministro frankistaren semea. Gainera, bi lehengusuak bi ahizparekin ezkonduta zeuden, Alicia eta Esther Koplowitzekin, Construcciones y Contratas enpresaren jabeekin hain zuzen ere.
Esan bezala, Banesto Banco de Bilbaoren EEP zapuztuaren xede zen bitartean, Madrilgo beste toki batean Centrala setiatzen zuten aipatutako Albertoek, bankuaren akzioak modu zuhurrean metatuz joan baitziren kapitalaren % 12,5aren titular izateraino. Hala, akziodun nagusi bihurtu ziren. Helburu nagusia zen Eskamez boteretik kentzea eta bankuari bira bat ematea. Eta Condek aste batzuk lehenago Banco de Vizcayaren babesa jaso bazuen, orain Condek berak egingo zuen zaldun zuriarena Centrala Albertoen erasoetatik salbatzeko, berdinen arteko fusio baten bidez. Banku berriak bazuen izena: Banco Español Central de Crédito, eta Espainiako Telebistako Telediarioan Conde eta Escámezen arteko besarkada batekin zigilatu zen bere jaiotza.
Hiru hamarkada eta erdi igaro dira istorio horietatik guztietatik, eta Bilbo, BBVAn berraragitua, berriro ere abordatze baten protagonista da
Abordatzean, baina, Albertoak ez zeuden bakarrik. Garai hartan modan zegoen beste finantzari baten laguntza zuten, Javier de la Rosarena, KIO Kuwaiteko funts subiranoaren diru-armategi agortezina zeukana. Erasoa bertan behera uzteko Eskamezek Ramon Arecesekin zuen harremana erabili zuen. El Corte Ingleseko jabea izateaz gain, Koplowitz ahizpen bigarren aita. Itzalitako sute horrekin, Banestorekin fusioa ez zen gauzatu. Aitzitik, bi urte geroago, 1991n, Banco Central eta Banco Hispano Americanoren arteko ezkontza bai gertatu zela, eta Banco Central Hispano (BCH) izeneko erakundea osatu zuten.
Hiru hamarkada eta erdi igaro dira istorio horietatik guztietatik, eta Banco de Bilbao, BBVA bilakatua, berriro ere abordatze baten protagonista da. Ikusiko dugu ea Sabadellek badituen bere garaian Banestok baliatu tresnak defendatzeko, eta ea akziodunak pozik dauden Kataluniako bankuak bere zorroan dituen akzioekin.