VIA Empresa hedabideak BBVA-Banc Sabadellen erosketaren inguruan atal berezia egin du. Astebetez, atal horretako artikulu horietako batzuk katalanetik euskaratuko ditu EnpresaBIDEAk. Hementxe lehenengoa, eta hona hemen bigarrena.
Inbertitzaile profesional batzuek, Risk Arbitrage izenez ezagutzen den izaera oportunistako arrisku-arbitrajea egiten dutenek hain zuzen, Banc Sabadell eta BBVAren artean duela hilabete inguru jazotakoaren antzeko egoerak gertatu ondoren bakarrik jarduten dute, haien aprobetxamendua bilatuz. Jakina eta entzuna da BBVAk Banc Sabadellen akzioen %50,01 eskuratu nahi du gutxienez. Kontuan izanik Sabadellgo Bankuak dituen akziodunak atomizatuak direla—inork ez du akzioen %4 ere— eta akziodun indibidualak eta instituzionalak gutxi gorabehera beretsuak direla kapitalaren portzentajean, emaitza estua aurreikusten da eskaintza onartzen dutenen eta errefusatzen dutenen artean. Arbitrajista horiek egiten dutenaren arabera, balantzak baten edo beste alde egin dezake. Zer erabaki hartuko dute erosketa eskaintza publikoan (EEPan)?
Urtearen amaieran, Banc Sabadellen akzioek 1,113 eurotan kotizatzen zuten, eta BBVAren akzioek 8,226 eurotan; bestela esanda, BBVAren akzio bat erosteak Sabadellen 7,391 akzio erosteak adina balio zuen
Horrelako egoeretan, enpresa batek beste enpresa bati EEP bat egiten dionean akzioekin ordainduz, eta ez diruarekin, arbitrajistek normalean EEPa egiten duen enpresaren (BBVA, kasu) akzioak saldu eta aldi berean, zenbateko bereko akzioak erosten dizkiote erositako enpresari (Banc Sabadelli). Sabadellen akzioen erosketa merkatuan egiten dute, beste arazorik gabe, eta BBVAren akzioak saldu ahal izateko askotan baloreen mailegua edo security lending-a erabiltzen dute: beste akziodunen batek dituen akzioak "alokatzen" dituzte, eta akzio horiek erabili bitarteko alokairua ordaintzen diote. Artikulu hau idazterakoan (maiatzaren 22an), alokairu hori alokatutako zenbatekoaren %0,2 ingurukoa izan daiteke. Behin BBVAren akzioak eskura izanda, saldu egiten dituzte, naked shorting bat edo agerian saltzeko eragiketa bat eginez. EEParen eragiketa formalizatzen denean, posizio guztiak itxi eta irabaziak jasotzen dira.
Urte amaieran, Banc Sabadellen akzioek 1,113 eurotan kotizatzen zuten, eta BBVAren akzioek 8,226 eurotan, bestela esanda, BBVAren akzio bat erosteak Sabadellen 7,391 akzio erosteak adina balio zuen. BBVAk bere eskaintza publiko egin baino egun bat lehenago, apirilaren 29an, bi kotizazioen arteko erlazioa 6,273koa zen. BBVAk Sabadellen 4,83 akzio trukatu ditu BBVAren akzio berri baten truke. Atzo, merkatua ixtean, 5,1394 izan dira. Horrek esan nahi du, urte hasieratik begiratuz gero, merkatuko prezioa BBVAk aurkeztutako eskaintzaren norabidean mugitu dela, ibilbidearen %87 eginda. Eskaintza aurkeztu aurreko egunetik begiratuz gero, ibilbidearen %78 egin du. Beraz, badirudi merkatuan kotizatzen ari dela BBVAren eskaintza aurrera ateratzeko probabilitatea handia dela.
Banc Sabadellen akzioak, eskaintza aurkeztu zenetik, %9,35eko igoera izan du. Ez da gehiago igo, aldi berean, BBVAren akzioak -%10,45 egin baitu behera. Beraz, Sabadelleko akziodunak orain arte ez du EEParen onura berezirik izan, are gutxiago kontuan hartuta burtsako merkatuak %2 inguru igo direla aldi berean. Arbitrajistak, beraz, ez du inolako arazorik Banc Sabadellen akzioetatik erosi behar duen zatiari dagokionez; izan ere, EEPrik gabeko akzio potentzial samarra da. Banc Sabadellek bakarrik jarrai dezake. Beraz, pentsatzekoa da arbitrajistek Banc Sabadellen akzioak izango dituztela erabakia hartu behar den unean.
BBVA nabarmen hobetuko litzateke Banco de Sabadellen egiturarekin. Merkatu emergenteek ustiapen-kontu berrian duten pisua murriztuko litzateke, Mexikok pisu handia duelako, bertatik baitatoz bankuaren irabazien erdia inguru, eta baita Turkiak ere
BBVAren akzioen salmentari dagokionez, arbitrajistek zalantza gehiago izan ditzakete. Alde batetik, eragiketa edozein arrazoirengatik aurrera aterako ez balitz, BBVAren akzioak epe laburrean igoko lirateke, eskaintza publiko egin zutenetik izan duten beherakada deseginez, eta arbitrajistek dirua galduko lukete, akzioak saldu baino garestiago berrerosi beharko lituzketelako. Balioan motz geratzeko arriskua handia da. Bestalde, EEPak aurrera egingo balu, BBVAren akzioek ere goranzko bide garrantzitsua izango lukete —epe ertainean are gehiago—. Estrategikoki, eragiketa bikaina da BBVAren egungo akziodunentzat. BBVA nabarmen hobetuko litzateke Banc Sabadellen egiturarekin. Merkatu emergenteen pisua murriztuko litzateke ustiapen-kontu berrian, Mexikok duen pisu handia dela eta, bertatik baitatoz bankuaren irabazien erdia inguru. Turkiak ere pisu nabaria du. Inbertitzaileek banku berriaren balioa kalkulatuko lukete, etorkizuneko fluxuak eguneratzeko egungoa baino kapital-kostu txikiagoa (WACC) erabiliz, eta balioa handituko lukete. Hori guztia Banc Sabadellen enpresetako bezeroen oinarri bikaina alde batera utzita, oso osagarria dena.
Eragiketa hain da ona BBVArentzat, eskaintza hobetu dezakeela eta hobetu beharko lukeela, eta hori egiteko asmoa izango du ziurrenik. Gutxienez sei hilabete ditu horretarako. Saiatzen den bigarren aldia da, eta ezin dio utzi dena oso ondo planifikatuta izateari, are gutxiago gerentziak beste enpresa batzuetako EEPetatik duen esperientziarekin. Momentuz, BBVAk dagoeneko eskaera egin dio Europako Banku Zentralari EEPa gauzatu ahal izateko. Carlos Torres BBVAko presidenteak bideo bat zabaldu zuen atzo, akziodunei zuzendutakoa, datorren uztailaren 5ean bozkatuko den kapital-zabalkuntza babes dezaten.
Carlos Torres BBVAko presidenteak bideo bat zabaldu zuen atzo, akziodunei zuzendutakoa, datorren uztailaren 5ean bozkatuko den kapital-zabalkuntza babes dezaten
Banc Sabadelleko Administrazio Kontseiluaren garrantzia erabakigarria izango da, erreferentziazko akziodunik ez duten enpresa guztietan bereziki. Hasierako ezezkoa hori baino ez da, hasierakoa, eta, bestalde, aurreikusteko modukoa. Gakoa Administrazio Kontseiluak berak egiaren unea iristen denean duen jarrera izango da. BBVAk ahalegin guztiak egingo ditu konbentzitzeko, Kontseiluak inbertitzaile txikiengan izango duen eraginaren jakitun. Erregulatzaileek ez dute eragiketa geldiaraziko, banku-kontzentrazioak ondo ikusten baitira, bai hemen, bai Europan —EBZk mugaz gaindiko kontzentrazioak nahiago baditu ere—.
Kate-begi garrantzitsuena Lehiaren organoak dira. Azken hamarkadan egindako banku-kontzentrazio handiaren ondoren, eta higiezinen burbuila lehertu ondoren, kontsumitzaileak oso indar gutxirekin geratu dira banketxeen aurrean. Interes-tasak igo ondoren banku-gordailuen gerrarik gertatu izana da horren erakusle. Eragiketa egiten bada, kreditua bereziki garestituko da enpresa txiki eta ertainentzat, eta ez bakarrik Sabadellgo bankuaren bezero direnentzat, baizik eta guztientzat. Nolanahi ere, ebidentzia hori lehiaren organoen irizpidearen mende geratuko da. Langileentzat ez da inolaz ere albiste ona izango; bat-egite bakar bat ere ez da albiste ona izango, inoiz ez. Gaur egungo bi egoitza operatiboak mantentzeko promesa guztiak, Madrilen eta Sant Cugaten, baita Sabadell izena toki jakin batzuetan mantentzeko promesa guztiak ere, aldi baterakoak eta epe luzera sinesgarritasun gutxikoak direla badakigu. Nahiko adibide ditugu iraganean egindako banku-bat-egite ugarien inguruan, BBVAk berak dagoeneko egin dituen asko barne. Hainbeste aurrekari daude, non ez den beharrezkoa bat bera ere aipatzea.
Zer egingo nuke nik arbitrajista banintz? Beharbada, bi akzioak erosiko lituzke, bai Banc Sabadellena, bai BBVArena. Egia esan, posizio horrek merkatu-arriskuaren eraginpean utziko luke arbitrajista. Beti babes lezake bere burua burtsa-indizeen gerokoak salduz, market-neutral posizioa lortuz. Arbitrajistak fusioaren alde agertuko dira, eta agian giltza nagusia izango dute. Ongi egingo luke Banc Sabadellek bere defentsa-estrategian kontuan hartuko balu.