Harrituta ikusten ari gara enpresen kudeaketan ardurazko postuak dauzkaten gazte askok nolako ezjakintasuna daukaten ezkondu osteko etxeko ekonomia kudeatzerakoan. Ez dut esaten eskolan irakatsi beharko litzatekeenik (edozein hutsune irakaskuntzaren zakuan sartzeko joera daukagu), baina behintzat komeniko litzateke informazio pitin bat zabaltzea bikotean bizitzeko hautua egiten duten bi lagunei, esplikatu zein ondorio ekonomiko dauzkaten bizikidetza antolatzeko modu desberdinek
Lehen-lehenengotik hasteagatik, ezkontzeke edo izatezko bikote izateke elkarrekin bizi izanda, pertsona bakoitza bere ondasun eta zorren erantzule bakarra da, eta bakoitzak nahieran kudea dezake. Ondasunak edo maileguak elkarrekin sinatzen badituzte, negozio bateko bi bazkide moduan jokatu beharko dute: ondasunen komunitatea da euren figura.
Izatezko bikote egitekotan ez da gauza handirik aldatzen, paperak sinatzerakoan irabazpidezko erregimena nahita hautatzen ez bada behintzat. Ez da ohikoa. Normalean, bikotekideek ondasunen banaketa erregimena aukeratzen dute, eta beraz, kide bakoitza bere ondasunen eta zorren jabe da, eta bere ondarearekin egiten duenak bere buruari baino ez dio eragiten.
Askatasun indibidualaren garaian gaude, eta gazteak ohituta daude bere ondasunak bakar-bakarrik kudeatzen, bikotean bizi izanda ere, bakoitzak bere soldata eta gastuak edo aurrezkiak kudeatzen, bere kontu korronte indibiduala, bikotekideari konturik eman barik. Kopuru bat jarri gastu komunetarako, hori da gastuak partekatzeko modurik ohikoena.
Kudeaketa indibidualaren joko arauak, baina, aldatu egiten dira ezkontzarekin. Beste aukerarik egin ezean (ondasunen banaketa), lehenetsita aplikatzen zaio ezkontzari sozietate jakin baten araubidea: ongi etorri irabazpidezko sozietatearen araubidera.
Irabazpidezko sozietatearen bidez, erkide egiten dira ezkontideentzat euretariko edozeinek lortutako irabaziak edo etekinak (edo sinatutako maileguak eta zorrak), eta erdibana egotziko zaizkie sozietatea desegitean. Alegia, ezkontzaren barruan lanarekin, enpresarekin, jarduera profesionalarekin edo loteriarekin irabazitako ondasun guztiak bi ezkontideenak dira, erdi bana. Eta, era berean, sinatzen diren mailegu guztiak, pertsonalak zein hipotekarioak, bi ezkontideenak dira baita ere. Honek esan nahi du dibortzio kasu batean, ez dela ezkontide bakoitzarena norberak kontu pribatuan daukana, ez eta kotxea erosteko erabili duen mailegua, baizik eta kontu guztietan dagoen dirua, eta sinatu diren mailegu guztiak bienak direla.
Ikusten ari garenez, sozietatean bizitzeko modu honek talka egiten die gazte askori dibortzio bat datorrenean, sozietate baten barruan bizi izanda ere, ohiz euren ondasunak kudeatzen baitituzte bi autonomo balira bezala. Eta gero ezustea. Harrituta geratzen dira nola ondare guztia elkarbanatu behar duten, eta nola irabazpidezko sozietateak kalte egiten dion gehiago aurreztu duenari eta mesede gehiago gastatu duenari.
Irabazpidezko sozietatearen arau propioek beregi eragiten diote bizikidetza den enpresarik pribatuenari, eta ez legoke soberan ezkontza-espedienteetan ekonomia eta kudeaketari buruzko bi berba sartzea, ezkongaiek jakin dezaten zein negoziotan sartzen diren.