Alemania eurotik aterako balitz, Euroguneko kitapenaren printzipioa eta Europako kartografia ekonomiko berri bat sortuko lirateke, konpartimentu ekonomiko estankoetara itzuliko litzatekeena eta AEBk Europaren balkanizazioa lortuko lukeena. Horrela, egungo Eurogunea Seien Europan birmoldatzen ikusiko dugu (Alemania, Frantzia, Belgika, Holanda, Luxenburgo eta Austria), eta Europako gainerako herrialde periferikoak geratzen dira (Portugal, Espainia, Italia, Irlanda, Grezia, Eslovenia, Malta eta Zipre), eraztun orbitaletan grabitatuz, beren moneta nazionaletara itzultzera behartuta eta, ondoren, horien balio-galera jasatera.
Europako herrialde periferikoek ez zuten ekonomia indartsurik garatu beren zorabio demografikoa konpentsatzeko, "dieta mediterraneoa" deiturikoan oinarritu baitzuten beren ekonomia. Dieta horren osagai nagusiak hirigintza-booma, turismoa eta barne-kontsumoa ziren, zeinak plater minimalista bikainak sortzen baitzituen, itxura oso iradokitzailekoak eta prezio neurrigabekoak, baina sukaldaritza-edukirik gabeak, eta iraungitze-data inprimatua zutenak, zor publiko neurrigabeek hipotekatuta baitzeuden. Ondorioz, Europako Banku Zentralak inflazioa geldiarazteko tasa-igoera erasokorra izango duenez, herrialde horietako zor-primak gora egingo du estratosferikoki, bai eta finantza-eraginik eza ere. Horren ondorioz, zergak igoko dira, funtzionario kopurua murriztuko da, osasun publikoa desegingo da, soldatak murriztuko dira eta lan-merkatuan malgutasun handiena izango da.
Horrela, Peter Moricik, ekonomialari eta Marylandeko Unibertsitateko irakasleak, Fox kateari egindako adierazpenetan, "eurogunean batasun fiskala beharrezkoa dela eta EBZk AEBko Erreserba Federalak egindakoaren antzeko papera hartu behar duela adierazi zuen, ez dira garaiz iritsiko herrialde periferikoak salbatzeko, eta herrialde horiek euroa uzteko aukera aztertu zuen, horrela beren dirua inprimatu ahal izateko eta beren arazoak Estatu Batuek finantza-krisiaren ondorioz konpondu zituzten bezala konpontzeko".
Bestalde, atzeraldi ekonomikoaren ondorioz EBko barne-kontsumoa murriztu izanak (EBko estatu kideen arteko merkataritza-trukeak merkataritzaren guztizko bolumenaren % 60ra iristen dira) eta munduko gainerako herrialdeen aldean lehiakortasuna murrizteak (bereziki, tradizionalki esportatzaileak izan diren herrialdeetan, Finlandian, esaterako), Eskandinaviako Federazioa eratzea eragin dezake, Suediak, Norvegiak, Danimarkak, Finlandiak, Letoniak, Estoniak eta Lituaniak osatuko luketena.
Europako erdialdeko eta ekialdeko gainerako herrialdeek, (sortzen ari den Europa deiturikoaren kideak) Hungaria izan ezik, Baltikoko Herrialdeetatik Europako Ukrainara, Poloniatik, Txekiar Errepublikatik, Eslovakiatik, Errumaniatik eta Bulgariatik hedatuko litzatekeen fracking europarraren arku deiturikoa integratuko dute, zeina AEBen orbitan grabitatzen geratuko den eta Berlingo Harresi berria osatuko duten, eta ezin da baztertu Balkanetako gatazka berri bat izatea AEBren eta Errusiaren arteko Gerra Hotzaren 2.0 agertokian.