Ekintzaile izatea bide zoragarria da, baina baita erronkez betetako ibilbidea ere. Proiektu bat sortu, hazi eta sendotzeko beharrezkoak diren trebetasun eta ezagutzeaz gain, ekintzaileok maiz bestelako gaitasun bat ere garatu behar izaten dugu: gure lanaren balioa defendatzekoa. Eta horren parte da gure produktuen eta zerbitzuen prezio justua defendatzea. Justua, ez "justitoa", baizik eta justizia kontzeptuan oinarritua.
Askotan, emakume ekintzaileok auto-regateoaren tranpan erortzen gara. Gure lana eskaini aurretik ere, guri dagokigun prezioa zalantzan jartzen dugu: "Agian garestiegia da", "Hau eskainiz gero, errazago onartuko dute", "Beste norbaitek merkeago egingo du". Zalantza horiek barneratutako uste faltsuetan oinarritzen dira: gure lana ez dela nahikoa, gure esperientziak ez duela nahikoa balio edo gure jakintza ez dela ordaindu beharrekoa.
Baina arazoa ez da soilik barnekoa. Kanpotik ere, maiz, gure prezioak zalantzan jartzen dira. Emakumeen kasuan, ohikoa da bezeroek edo hornitzaileek prezioa jaisteko presioa egitea, edo gure tarifak negoziagarriagoak izatea beste batzuenak baino. Baina zergatik? Zergatik da hain ohikoa emakume bati eskaintzen dionaren balioa gutxiestea? Zergatik dirudi gizonezko ekintzaile baten tarifak "normalak", eta gureak, berriz, gehiegizkoak?
Baliteke arrazoiak anitzak izatea, baina argi dagoen gauza bat da: patriarkatuaren eta genero-rolen ondoriozko inertzia bat dago. Historikoki, emakumeen lana gutxietsia izan da, bereziki zerbitzu-sektorean, kulturaren eta sormenaren alorrean, edo zaintzarekin lotutako lanetan. Horrek ondorio zuzenak ditu gure ekintzailetzan ere. Emakumeok, sarritan, negozio txikiagoak eta baliabide ekonomiko gutxiago dituzten proiektuak ditugu, eta horrek gure lanaren balioa gutxiesteko joera indartzen du. Gainera, finantzaketa eskuratzeko zailtasunak eta sare profesionaletan sartzeko oztopoak ere ohikoak dira.
Horregatik, ezinbestekoa da gure lana behar bezala baloratzea, lehenik eta behin guk geuk. Gure ezagutzak, gure eskarmentuak eta gure ekarpenak balio dute, eta hori ekonomian islatu behar da. Gure tarifak negoziagarriak ez direla ulertarazi behar dugu, eta gure lana merezi duen prezioan eskaintzea ez dela gutizia, baizik eta justizia.
Ekintzaileok, eta bereziki emakume ekintzaileok, argi izan behar dugu: gure lanak balioa du, eta hori defendatzea ez da kapritxoa, baizik eta behar bat. Ez dezagun geure burua gutxietsi, ezta besteei gure lana merke saltzeko aukera eman ere. Prezio justua ez da "justitoa", baizik eta bidezkoa.